سینما ارم تهران

سینما ارم تهران
امهای قبلی : سهیلا - مایاک - چشم بان

نشانی : خیابان جمهوری ( استانبول ) نرسیده به خیابان لاله زار

صاحب و مالک اول : گریشا ساکوارلیدزه

گنجایش : 750 نفر ( به گزارش کتاب : سینمای جمهوری اسلامی ایران 1363 - 1358 , انتشارات سازمان کل پژوهش ها

و ارتباط ها سینمائی وزارت موعظه اسلامی , چاپ نخستین : 1363 , برگه ی 40 )

گوشی تلفن : 316424

این سینما که بر اثر ریزش سقف آن مدتی تعطیل بود دی ماه 1336 به اسم سهیلا تجدید بنا شد و گشایش یافت .

در وقتی که با اسم مایاک عمل می کرد درب آن از خیابان لاله زار گشوده می‌شد .
اکنون تخریب شده‌است .

یک آمار دیدنی از میزان فروش و تعداد تماشاگر سینما سهیلا در سال 1355

میزان فروش : 18065000 ریال

تعداد تماشاگر : 492000 نفر

به گفته ی دوست سینما شناس اینجانب , جناب آقای ایلچی :

( این سینما ابتدا فعالیتش را در خیابان لاله زار , کوچه اتحادیه استارت کرد و بعد از حریق سوزی و مدتی تعطیلی به محل بعدی اش در خیایان استانبول نقل مکان کرد . در صحنه ای از فیلم ( حاجی آقا آکتور سینما ( یکی بازیگران این فیلم از جلوی ساختمان سینما مایاک نخستین در کوچه ی اتحادیه رد می شود . (
از مقاله ی سالیان فراموش شده سینمای جمهوری اسلامی ایران , متن ی محمد تهامی نژاد :

نفس حضور متفقین در کشور ایران , بالشخصه می توانست تمام دستورالعملها را بهم بریزد . روسها هم مثل انگلیسیان در جمهوری اسلامی ایران مالک سینما شدند . ماجرایی که ذکر می شود , لااقل می‌تواند جزو حقیقت شیوه احاطه روسها بر کمپانی مایاک را روشن نماید . گریشا زاخاری یا این که ساکارلی , یهودی , اهل گرجستان , مالک کمپانی چشم بان فیلم ( مایاک ) , حدود سال 1300 خورشیدی وارد کشور‌ایران شد و در رشت اقامت کرد . ابتدا در محل ساختمان شهرداری فعلی رشت اره کشی داشت و ایام بشکه می ساخت و شب با خانمش _ مادام مایاک _ فیلم صامت نمایش می بخشید .

الماس خان روح شهباز , کمد دیواری چی دیرین سینما مایاک عقیده دارااست :

گریشا از رشت گریز کرد آمد تهران , مدتی در سینما سرزمین ( چهار منش حسن آباد ) بود نظیر اینکه مدام از چیزی گریزو فرار می‌کرد . سینماهای وی , نمایش‌خانه فیلمهای شرکت فوکس قرن بیستم بود و در آخرها سلطنت رضا فرمانروا , فیلمهای آلمانی نمایش می اعطا کرد .

به گفته یدا . . . خان طالقانی , دستیار دیرین خانبابا معتضدی :

گریشا یک دوربین فیلمبرداری نیز داشت برای فیلمبرداری از دربین نویسها , البته زیرا برایش صرف نمی‌کرد , معمولا به آقای معتضدی توصیه می بخشید .

الماس خان تعریف می‌کرد :

همون اوایل مبارزه جهانی بود . اینجانب جلوی در بودم . آدمی آمد تو سینما و اعلام‌کرد : ( می توانی انگلیسی کلام کنی ؟ ) can you speak english گفتم خیر . اظهار کرد : وپارله فرانسه ؟ گفتم : خیر . مانند این‌که پارسی بلد بود , کلک می زد . آقای قهرمانی را صدا زدم که فرانسه بلدی بیا حرف کن . نمی دانم چی حرف کرد . گریشا درون دفترش بود . رفت درون محل کار و با گریشا خارج آمد . اتومبیل دم در بود . سوار شدند و رفتند . از سینما به شهربانی خبر دادند . همگی جا را گشتند . مشخص و معلوم شد شبانه گریشا را برده بودند بندر پهلوی و گذاشتن باطن کشتی و بردن . این سینما به زمین خورد دست زن گریشا . اما سینما مایاک فرآورده سه نفر بود : پزشک معالج ترکید , وارالیان و گریشا . وارالیان زنش گرجی بود و خویش وارالیان در گرجستان مرده بود . پسرش نیز در آنجا داعیه کرده بود که سهم داراست و در تهران از سفارت شوروی یک نفر به نام ماریام مارگا mariam marga که زن لاغر اندامی بود و پارسی نیز بلد بود , رسول بودند سینما که رئیس سینما شده بود . در بنا شده در آن سه چهار سال , سینما مایاک دو تا رئیس داشت . یکی رضا خان بود که فیلم میاورد و یکی نیز همین مادام ماریام مارگا که سهم پسر وارالیان را از فروش سینما بر می داشت . سه چهار سال اینجا بود . سهم پسر وارالیان را روسها گرفتند . سپس نیز دیگر ندیدمش . یادم میباشد یکروز نیز مادام مایاک افسرهای روسی را دعوت کرده بود سینما که از آن‌ها پذیرایی کردند . در همین گردهمایی نیز مادام مایاک یک فیلم آلمانی برای روسها نمایش بخشید که نمی دانم مانند این‌که خوششان آمده بود . الماس خان نمی داند چرا مادام مایاک اینکار را کرد . فکر می‌کند فیلم ماریا مونتز بود . یادم نیست البته فیلم آلمانی بود . اما می گفتند گذشته از نزاع نیز گریشا از روسها یه مبلغی گرفته بود که فیلمهای خبرها روسی را نشان بده . اما مانند این‌که طرفدار آلمانها بود . روسهام بردنش . گریشا می بیان کرد اگه نزاع تموم بشه , تموم سقف سینما را برلیان میکنم . روسها آمده بودن فیلم روسی ببینن , فیلم آلمانی دیدن . آنگاه طومار گریشا از سیبری آمد و معین شد سیبری است . مادام , طومار می نوشت می اعطا کرد به مکانیک سینما که پست نماید . اونهم پست نمیکرد . نظیر اینکه بابت هر طومار که پست نمیکرد پنج تومن می گرفت . هر طومار را پنج تومن می فروخت .
. . . سینماهایی که درین زمان فعالند - آخرها ده سال - عبارتند از : . . . سینما چشم بان - مایاک ( بنا شده در لاله زار , کوچه ی اتحادیه , که در 1307 مبتلا آتش شد و توشه دیگر با فیلم کلبه عموتوم آغاز به فعالیت کرد . . . ( روز آدینه ( 12 دی 1309 ) بر حسب دعوتی که از سوی رئیس مکتب سینما و یا این که بقول وزارت معارف رئیس ورزشگاه آرتیستی سینما بعمل آمده بود در سالون سینما مایاک او‌لین فیلم اهل ایران به معرض مشاهده گذاشته شد . پیشین از این‌که در زمینه بی تربیتی و بداخلاقی و نمک ناشناسی مدیریت سینما مایاک صحبتی بنمایم می‌خواهم قدری از پلیدی و خرابی خوی همگانی رای زنی کرده و . . . صرفا ورژن ی آبی رنگ و رابی که در اختیار ساکوارلیدزه بود , در آتش مدهش سینما مایاک در 1311 به کلی هلاک شد . . .



سینما مایاک در کتاب مورخ سینمای کشور‌ایران

. . . دکتر معالج کوشان در گفتگویی با مولف[جمال امید] در اشاره به بازیگران گردباد معاش زمانی به اسم رضا کیائی ( هنرپیشه حاجی آقا آکتر سینما

و رئیس سینما مایاک ) رسید با لبخندی اشاره اعطا کرد که در 1313 هنگامی از روی تفنن به دیدار حاجی آقا آکتر سینما رفتم , هیچگاه تصور نمی کردم که روزی خواهد رسید که اینجانب